Istnieją różne możliwości wykonania elewacji budynku, często można je powiązać z izolacją termiczną. Elewacja musi skutecznie chronić budynek przed warunkami atmosferycznymi, a jej pielęgnacja nie powinna być nadmiernie uciążliwa i pracochłonna.
Architektonicznie fasada jest dostosowana do stylu budynku i nadaje mu pewną niepowtarzalną nutę. Przed przystąpieniem do remontu warto się zastanowić, czy nie należy ocieplić przy okazji ścian zewnętrznych. Można wtedy wykorzystać remont do upieczenia na jednym ogniu dwóch pieczeni.
Lico budynku można wykonać z cegieł lub płytek elewacyjnych w połączeniu ze ścianą jednowarstwową lub wznosząc ściankę osłonową, połączoną kotwami ze ścianą domu. Odstęp ścianki osłonowej osadzonej na fundamencie -względnie stalowej konsoli 0 odpowiedniej nośności statycznej – od ściany budynku, nie może przekraczać 15 centymetrów. Ścianka nie ma funkcji nośnej i dlatego łączy się ją ze ścianą główną odpowiednimi kotwami. Zaleta tego typu rozwiązania: ścianka osłonowa chroni budynek przed warunkami atmosferycznymi i przyczynia się do utrzymania budowli w dobrym stanie. Pomiędzy osłoną a mu-rem mocuje się warstwę termoizolacyjną z pustką powietrzną lub bez niej. Jeżeli materiał izolacyjny wypełnia całą szczelinę, wtedy można uwzględnić wartość izolacyjną ścianki osłonowej przy obliczaniu współczynnika przenikania ciepła.
Tego rodzaju konstrukcje realizowane są przede wszystkim w nowych obiektach. Można je też stosować przy renowacji starszego budynku, jeżeli wokół niego jest dostatecznie duża ilość miejsca, a jednowarstwowa ściana wymaga docieplenia. Jednak najczęściej korzysta się w takim przypadku z płytek elewacyjnych (o grubości 15-20 mm), które przyklejane są do ściany podobnie jak płytki ceramiczne. Najbardziej rozpowszechnione są płytki klinkierowe, chociaż korzysta się też z innych produktów wykonanych z betonu czy materiału wapienno-piaskowego. Szczególnie cienkie i elastyczne są płytki elewacyjne, wyprodukowane z mineralnego kruszywa z dodatkiem żywicy sztucznej.
Pojawiły się też na rynku płytki klinkierowe z podkładem izolacyjnym, które łączą w sobie pozytywne cechy elewacyjnego klinkieru z dobrą izolacją termiczną. Podobne rozwiązania można też spotkać w materiałach bazujących na domieszce z żywicy sztucznej. Kto chce nadać budynkowi efekt elewacji murowanej i przy okazji założyć oddzielną warstwę termoizolacji, może skorzystać z odpowiedniego systemu łączącego obie cechy. Zasada funkcjonowania tych systemów polega na tym, że na płytę izolacyjną naklejany jest klinkier zamiast tradycyjnego tynku. Jednak nie każdy system jest odpowiedni. Najbardziej rozpowszechnione do tej pory systemy bazują na płytkach klinkierowych, kształtkach wykonanych z dodatkiem żywicy sztucznej oraz płytkach wapienno-piaskowych.
Tam, gdzie nie trzeba zakładać warstwy termoizolacyjnej, można skorzystać z elewacyjnych płytek „oszczędnościowych o grubości około 50 mm, które dają efekt identyczny z prawdziwym murem. Okładzinę elewacyjną wznosi się na niewielkim fundamencie lub stalowej konsoli i łączy ze ścianą na warstwie zaprawy.