Kleje do podłóg

Różne kleje
Do fachowego ułożenia wykładzin dywanowych, PCV i parkietu potrzebne są właściwe kleje. W zależności od rodzaju układania i własności materiałowych układanej wykładziny stawia się różne wymogi w stosunku do kleju. Dla uniknięcia szkód należy ściśle stosować instrukcje przerobu podane przez producentów klejów.

Przeważnie używa się klejów z żywic syntetycznych. Różnią się one przygotowywaniem, elementami składowymi i zawartością rozpuszczalników:

Kleje rozpuszczalnikowe z żywic syntetycznych
Mają dobrą przyczepność początkowa i stosowane są jako kleje jednostronne. Nakładanie kleju odbywa się tu tylko na jednym ze sklejanych materiałów (w przeciwieństwie do klejów kontaktowych). Z powodu zawartości w nich chemicznych rozpuszczalników są z reguły łatwopalne i wydzielają pary rozpuszczalnika co najmniej do utwardzenia, a więc podczas kilku dni. Podczas “otwartego czasu” podanego przez producenta, sklejenie może być skorygowane, później – już nie.

Fachowiec radzi – W wypadku wykładzin dywanowych o plecach z pianki zaleca się ostrożność. Nie każde plecy piankowe znoszą rozpuszczalniki, zawarte w rozpuszczalnikowych klejach z żywic syntetycznych. W wypadku delikatnych wykładzin tekstylnych może dojść do “przebicia” kleju na przednią stronę. We wszystkich wątpliwych przypadkach należy przed klejeniem większych powierzchni dokonać próbnego klejenia na odpadkach lub zwrócić się do producenta wykładzin.

Kleje dyspersyjne z żywic syntetycznych
Są termoplastycznymi tworzywami sztucznymi (z reguły polioctan winylu), rozdzielonymi w wodzie. Są specjalne kleje dywanowe na bazie dyspersji tworzyw sztucznych. Sg one stosowane również jako kleje jednostronne, przy czym muszą być nakładane na podłoże o własnościach lekko nasiąkliwych. Również tu występuje możliwość korekcji podczas “otwartego czasu”.

Syntetyczne kleje kauczukowe są roztworami syntetycznego kauczuku (z reguły polichloropren) w chemicznych rozpuszczalnikach. Są one zawsze łatwopalne i wydzielają znaczne ilości par rozpuszczalników (przerabiać tylko w dobrze wentylowanych pomieszczeniach, przestrzegać wytycznych przerobu!). Kleje testowane są w metodzie klejenia kontaktowego. Obydwie sklejane ze sobą powierzchnie pokrywa się klejem. Po czasie odparowania sklejane powierzchnie ściska się. Nie ma żadnej możliwości korekty, sklejenie następuje natychmiast. Z tego powodu takie kleje nadają się do trudnych sklejeń, np. gdy nie ma możliwości ściśnięcia części. Zastosowanie przy wykładzinach dywanowych powinno się ograniczyć do klejenia na ścianach i schodach.
W miejsce obustronnego nakładania kleju kontaktowego można postępować w następujący sposób: klej nakłada się obficie na jedną powierzchnię. Sklejany z nią przedmiot, a więc wykładzinę dywanową, wkłada się w warstwę kleju, krótko dociska i ponownie zdejmuje. Po okresie odparowania (podany w instrukcji przerobu) sklejane powierzchnie zostają mocno sprasowane. Klejów kontaktowych nie stosuje się przy układaniu parkietu.