Murki ogrodowe cz.1

Murki ogrodowe na terenach zieleni buduje się najczęściej w miejscach występowania różnic wysokości pomiędzy sąsiadującymi ze sobą płaszczyznami. W takich miejscach stanowią one zabezpieczenie przed osuwaniem się przyległego gruntu. Natomiast przez swoje cechy dekoracyjne w powiązaniu z roślinami murki takie mogą stanowić bardzo wartościowe elementy ogrodów, dają bowiem możliwość tworzenia ciekawych rozwiązań plastycznych.

Schemat budowy murka ogrodowego: 1 — rynna stokowa, 2 — piasek gruboziarnisty, 3 — sączek ceramiczny drenażu zbiorczego, 4 — wbudowany sączek do odprowadzania wody.

Murkami ogrodowymi nazywa się zwykle niewielkie pionowe lub lekko odchylone Ścianki wysokości 40—120 cm, dzielące dwie płaszczyzny o różnych wysokościach. Im większa jest różnica wysokości, tym silniejsze jest parcie znajdującej się za murkiem ziemi. Oprócz różnicy wysokości na wielkość tego parcia mają wpływ rodzaj gruntu i jego spójność. Grunty mało spoiste, na przykład piaszczyste, łatwo się osuwają, zatem murki ogrodowe przytrzymujące takie grunty są najbardziej narażone na naciski mogące spowodować pęknięcia lub odchylenie, a nawet przewrócenie. Murki mogą być również narażone na działanie innych sił skierowanych w tym samym kierunku. Siły te występują w razie przemrożenia murka, kiedy znajdujący się na nim grunt ma jeszcze temperaturę dodatnią. W takich warunkach na wewnętrznej ścianie murka mogą się tworzyć kryształy lodu, a ich narastanie powoduje wystąpienie znacznych sił rozpierających. Projektując murki ogrodowe należy zatem uwzględniać występowanie omówionych sił i w odpowiedni sposób zapobiegać ich niszczącemu działaniu.

Murki wysokości przekraczającej 1,2 metra nazywa się często ścianami oporowymi, ponieważ podstawową rolą tak wysokich murów jest przytrzymywanie dążącej do osunięcia się masy ziemi,, czyli stawianie określonego oporu. Projektowanie ścian, oporowych wymaga obliczenia ich wymaganej wytrzymałości, z uwzględnieniem właściwości gruntu, który mają przytrzymywać i na którym mają być budowane. Ściany oporowe wymagają zwykle głębokiego fundamentowania (poniżej głębokości przemarzania) oraz bardzo sztywnej konstrukcji.