Podbudowa i wzmocnienie istniejących fundamentów cz.2

Na rysunku przedstawiono rozkład naprężeń w gruncie pod ławą fundamentową po wykonaniu wykopu na jednym odcinku.

Podbudowę starych fundamentów należy stosować już przy różnicy poziomów sąsiednich fundamentów większej od 0,5 m. Przy posadowieniu nowych fundamentów poniżej istniejących na głębokość 0,5—0,8 m można nie stosować zabezpieczeń opisanych uprzednio, lecz wzdłuż istniejącego fundamentu robić ścianę z desek lub bali i rozeprzeć ją w wykopie za pomocą poprzeczek. Ścianka ta będzie stanowić zabezpieczenie usuwania się gruntu i umożliwi normalne wykonanie robót w wykopie.

Wzmacnianie fundamentów odbywa się najczęściej przez:
a)    poszerzenie fundamentów,
b)    pogłębienie fundamentów,

c)    wymianę fundamentów,
d)    zmianę sposobu posadowienia budynku.

Wzmocnienie fundamentów przez poszerzenie można dokonać na przykład przez wykonanie z obu stron istniejącej ściany fundamentowej dodatkowych ław wzajemnie powiązanych w sposób gwarantujący ich ścisłą współpracę. W przypadku stóp fundamentowych poszerzenie ich wykonuje się z czterech stron.

Poszerzenie ław: a) poszerzenie dwustronne, b) poszerzenie jednostronne; 1 — ściana,  2 — nowy fundament, 3 — pręty kotwiące (Ø 20)

Na rysunku pokazano jedno- i dwustronne poszerzenie ław fundamentowych. Wzmocnienie istniejących fundamentów i zwiększenie jego nośności można, uzyskać przez zmianę sposobu posadowienia. Stosując pale wiercone lub wtłaczane można ciężar budynku przenieść na warstwy gruntu położone głębiej.

Pale rozmieszcza się możliwie najbliżej law fundamentowych, przeważnie rami- w murach fundamentowych wybija się poziome otwory — w osi każdej pary pali — przez które wprowadzane są belki stalowe lub żelbetowe. Belki te mogą opierać się bezpośrednio na głowicach pali lub za pośrednictwem belek — wieńców podłużnych. Belki — wieńce podłużne stosuje się zwykle, gdy mur jest słaby i rozstawy par pali są większe.

Do wzmocnienia istniejących fundamentów i podłoża gruntowego można użyć również pali wircono-iniektowanych. Pale te o średnicach 10 – 30 cm formuje się w wyniku wiercenia otworu, a następnie wymuszonej iniekcji zaprawy cementowej przez rury podające.

Oparcie ściany na palach typu „soilcrete”: 1 — ściana, 2 — pale 060 cm.

Na rysunku pokazano wzmocnienie fundamentu palami „soilcrete” wykonanymi w bezpośrednim sąsiedztwie z budynkiem. Do zagłębienia w gruncie rur zasilających użyto wibratora i wody, która pod ciśnieniem wypłukiwała grunt, w miejsce którego dostarczono zaprawę cementową.

Budynek wysoki Fim Tower w Warszawie posadowiono na gruncie za pośrednictwem ścian szczelinowych wykonanych w gruncie. Ściany szczelinowe o grubości 80 cm sięgają na głębokość 15,0 m od poziomu terenu. Na wieńcu (oczepie) obejmującym górne końce ustawione są słupy stalowe konstrukcji nośnej oraz trzon żelbetowy. Siatka słupów konstrukcji stalowej wynosi 7,2 x 7,2 m.

Układ ścian szczelinowych pod budynkiem Firn Tower: a) rozmieszczenie segmentów ścian szczelinowych, b) rzut przyziemia.