Okładanie płytami styropianowymi – po malowaniu – jest najtańszym sposobem zabezpieczania sufitu.
Płyty mogą być gładkie (przeznaczone do zamalowania) i z wyciśniętym na powierzchni wzorem. Nie radzimy stosowania styropianu nad piecykiem w kuchni, ze względu na zagrożenie pożarowe. Do malowania polistyrenu nadają się jedynie wodne farby emulsyjne, ze względu na łatwopalność farb olejnych. Należy też pamiętać o odpowiednim kleju.
Płyty pilśniowe składają się ze sprasowanych włókien drewnianych bądź mineralnych; są one znacznie grubsze od płyt styropianowych. Niektóre z nich mają krawędzie umożliwiające niemal niewidoczne łączenie poszczególnych płyt na pióro i wpust i umocowanie ich do listew sufitowych za pomocą zszywek. Inne umocowuje się tradycyjnie, na klej. Oba typy płyt pilśniowych występują w wariantach gładkim i wypukłym. Większość okładzin wiórowych jest ognioodporna i dźwiękochłonna.
