Rzadko zdarzają się ściany, które można pokryć płytkami bez konieczności ich przycinania. Aby płytki brzegowe były wszędzie równej wielkości, należy dokładnie rozplanować ich ułożenie. Najprościej będzie zaznaczyć na dwumetrowej listwie długości kafelków i przykładając ją do ścian w pionie i w poziomie przekonać się, dokąd sięgnie ostatni rząd pełnych płytek. Zważywszy, że niewiele pomieszczeń ma idealnie równe kąty, otwory drzwiowe czy okienne, nie można ich potraktować jako punktu wyjścia dla położenia pierwszego pionowego rzędu płytek. Z tych samych względów listwy przypodłogowe będą złym wyznacznikiem dla rzędów poziomych.
Musisz zatem nakreślić ołówkiem linię pionową, posługując się zawieszonym na sznurku ciężarkiem, wytyczyć prawdziwą linię poziomą za pomocą poziomnicy i przybić wzdłuż niej listwę tuż przy podstawie ściany. Będzie to linia wyznaczająca położenie pierwszego rzędu pełnych płytek. Najlepszym położeniem dla przyciętych płytek brzegowych jest dolna krawędź ściany przy listwie podłogowej. O ile sufit nie jest krzywy, należy unikać umieszczania przyciętych płytek wzdłuż górnej krawędzi ściany, jako że będą one tam bardziej eksponowane.
