Odległość między słupami głównymi można zmniejszyć ustawiając między nimi słupy pośrednie. Słupy te powinny być umieszczane w rozstawie osiowym wynoszącym 1,0 -1,2 m. Łączy się je z podwaliną na tzw. czopy (gniazda głębokości ok. 7 cm).
• Zastrzały – ukośnie ustawiane belki usztywniające ściany, by zapewnić budynkowi stateczność przy działaniu sił poziomych w kierunku długości ściany.
W budynkach parterowych zastrzały stosuje się przede wszystkim w polach narożnych, pochylając je górą ku narożnikom. W budynkach piętrowych zastrzały piętra mają kierunek odwrotny, tj. taki, aby dolny koniec zastrzału I piętra padał na górny koniec zastrzału parteru. Zastrzały wpuszcza się w podwalinę i oczep, a nie w słupy,
• Oczep – belka pozioma, która stanowi górne ograniczenie ściany i podtrzymuje belki stropowe. Jest on nakładany na słupy i zastrzały. Łączy się ze słupami na tzw. nakładki lub czopy,
• Rygle – krótkie belki ułożone poziomo między słupami. Służą do poziomego odgraniczania otworów okiennych (jako ławy i nadławia) i drzwiowych (jako nadproża). Rygle służą również podziałowi ściany na drobniejsze pola (około 1 m) i usztywnieniu całości konstrukcji,
• Wypełnienie – Długą tradycję historyczną ma wypełnienie konstrukcji szkieletowo-ryglowej cegłami (nazywane “murem pruskim”). Rozwiązanie z widoczną konstrukcją jest dzisiaj rzadko stosowane ze względu na trudności w uszczelnieniu połączenia cegieł z drewnianymi belkami. Obecnie najczęściej stosowanym wypełnieniem szkieletu jest materiał termoizolacyjny, dzięki czemu konstrukcja ukryta jest pod zewnętrznym poszyciem ściany.
Odległość między słupami głównymi można zmniejszyć ustawiając między nimi słupy pośrednie. Słupy te powinny być umieszczane w rozstawie osiowym wynoszącym 1,0 -1,2 m. Łączy się je z podwaliną na tzw. czopy (gniazda głębokości ok. 7 cm).
