Zalecenie to wynika z tego, że idąc po stopniach określonej szerokości utrzymuje się jednakową długość kroku (posunięcie), czyli określony rytm wchodzenia. Rytm ten powinien być utrzymany podczas przechodzenia przez spocznik. Dodanie do wielokrotności posunięcia jeszcze jednej szerokości ma na celu spowodowanie wchodzenia na następny bieg inną nogą niż na poprzedni. Jeżeli spoczniki mają długość większą niż 2,5 metra, wyznaczanie ich długości według podanego wzoru nie jest potrzebne. Każdy spocznik powinien mieć spadek umożliwiający spływanie wody z jego powierzchni. Woda nie powinna być jednak odprowadzana na stopnie niżej położonego biegu. Jest to szczególnie ważne, jeśli schody są zbudowane z oddzielnych elementów, ponieważ woda dostająca się szczelinami pod konstrukcję (takich schodów może powodować rozmiękanie i wypłukiwanie gruntu. Najbardziej racjonalnym sposobem ujęcia i odprowadzania wody z powierzchni spocznika jest zastosowanie kratki ściekowej obejmującej całą szerokość schodów.
Niektóre schody buduje się z wąskimi pochylniami w płaszczyźnie biegu umożliwiającymi sprowadzanie wózków dziecięcych. Rozwiązanie to spotyka się ze sprzeciwem projektantów, ponieważ bardzo często wózki nie są sprowadzane po pochylniach w pozycji poziomej (na dwóch kółkach), lecz zjeżdża się nimi normalnie, co jest niebezpieczne z uwagi na możliwość wypadania dzieci. Szczególnie niebezpieczne są tego rodzaju pochylnie na biegach schodów o większych pochyłościach.
Szerokość schodów jest zwykle wielokrotnością pasma ruchu, którego szerokość przyjmuje się równą 65-70 cm. Najczęściej stosuje się schody szerokości 1,5, 2,0 i 2,5 lub 3,0 m; dalsze szerokości zwiększają się zwykle co jeden metr. Schody znajdujące się na drodze nigdy nie powinny być od niej węższe.
