Szczegóły połączeń ścian ryglowych.
Szczegóły połączenia belek, podwalin, słupów i zastrzałów w ujęciu aksonometrycznym i w rzutach poziomym i pionowym przedstawiono na rysunku powyżej natomiast na rysunku poniżej przedstawiono połączenia elementów na ich długości oraz pod kątem.
Szczegóły połączeń krawędziaków: a) na długości, b) pod kątem.
Szkielet ściany słupowo-ryglowej jest wypełniany różnymi materiałami w zależności od przeznaczenia budynku. Na rysunku przedstawiono szczegóły wypełnienia szkieletu murem ceglanym, ściany takie noszą nazwę muru pruskiego. Aby zabezpieczyć cegły przed wypadaniem ze ściany, do słupów mocuje się zwykle listwy trójkątne, które wchodzą w wycięcia cegieł. Aby uzyskać wymagany współczynnik przenikania ciepła k, należy mury te dodatkowo ocieplać innymi materiałami.
Przekroje poziome ścian słupowo-ryglowych: a) wypełnienie ceglane połączone ze słupem za pomocą listew drewnianych, b) wypełnienie ceglane ocieplone od strony wewnętrznej deskami (lub materiałami drewnopochodnymi) pokrytych tynkiem na trzcinie, c) obicie dwustronne deskami i wypełnienie z trocin, d) warstwa zewnętrzna z płyt wiórowo-cementowych otynkowana z warstwą wewnętrzną z materiałów drewnopochodnych oraz izolacją termiczną, np. z wełny mineralnej; 1 — cegła, 2 — listwa, 3 — gwóźdź, 4 — tynk, 5 — papa, 6 — siatka, 7 — deski, 8 — tynk na trzcinie, 9 — szczelina, 10 — trociny lub wełna mineralna, 11 — płyty wiórowo-cementowe, 12 — wełna mineralna, 13 — płyty drewnopochodne.
Rozstaw słupów powinien być dostosowany do wymiarów i rodzaju materiałów wypełniających, np. cegły, płyt stosowanych na okładzinę, wypełnienia itp.
Zamiast wypełnienia z cegły można szkielet obić z dwóch stron deskami lub płytami z różnych materiałów, a przestrzeń między płytami wypełnić materiałem izolacyjnym. Na rysunku c, d pokazano dwa przykłady, w których materiałem izolacyjnym są trociny i wełna mineralna. Do trocin należy dodać 10% wapna palonego (wagowo) w celu ochrony przed robactwem.