Budynki wysokie i ciężkie posadawia się najczęściej na fundamentach płytowych lub skrzyniowych.
Fundamenty budynków wysokich: a) fundament płytowy, b) fundament skrzyniowy; 1 – chudy beton, 2 – płyta fundamentowa, 3 – trzon, 4 — słup, 5 — ściana, 6 — strop, 7 – zbrojenia.
Na rysunku a przedstawiono fundament płytowy pod budynkiem o konstrukcji trzonowo-powłokowej, lub trzonowo–ramowej, natomiast na rys. b przedstawiono fundament skrzyniowy. Ponadto fundamenty te mogą być stosowane pod budynkami wznoszonymi na gruntach wykazujących nierównomierne osiadanie oraz na terenach górniczych i sejsmicznych.
Fundamenty skrzyniowe tworzą płyty: fundamentowa (dolna) i stropowa połączone ścianami wewnętrznymi i obwodowymi zewnętrznymi. Fundamenty te są stosowane pod budynki o konstrukcji szkieletowej, ścianowo-ramowej i trzonowo-szkieletowej. W przypadku, gdy grunty o wymaganej nośności zalegają głębiej pod powierzchnią terenu, celowe jest wówczas stosowanie fundamentów głębokich, do których należą: słupy, pale, studnie i kesony.